Szybki spacer nad morze, gdy już nie dawałam rady z robotą, a akurat napisała koleżanka, która wróciła na trochę do Gdańska.
I potem jeszcze jedną koleżankę spotkałyśmy.
Nie wiem, dlaczego ja tak nie żyję - widząc się z ludźmi, ktorych uwielbiam i którzy są dla mnie ważni częściej niż raz na miesiąc. Ciągle tu coś do zrobienia, stworzenia, dokończenia, ogarnięcia... Niby to jakoś łączę, ale po dniach, gdy przed kompem spędzam dobre 15 godzin, mam wrażenie, że życie przecieka mi przez palce. Pomimo, że robię ważne i istotne dla innych rzeczy.
Dobrze się czasem wyrwać z kieratu...