Miałam nie mieć panieńskiego. Przecież większość jest w Gdańsku, a ja tu na południu, zmęczona ciągłym ganianiem na północ...
...no ale jak się dostaje bilety na pociąg to cóż można. W sumie idea spotkania się po środku Polski była kompromisem, gdzie każdej byłoby ciężko, a tak tylko ja miałam czas na książkę gratis ;-)
Ech... wzruszają mnie takie chwile. Jakoś niby żyję w przeświadczeniu, że coś tam znaczę dla tych ludzi, że jakoś im trafiam do serduszków, ale no... brak słów, żeby wyrazić wdzięczność za to, że są.
Przez większość życia trzymałam się z facetami - trochę to wyszło ze względu na liceum i studia - jednak informatyka to jest specyficzne środowisko, a fotografia wcale nie pomaga... ;-) Dopiero parę lat temu powiększyło mi się grono kobiet w okolicy. I to jednak robi różnicę, sabat czarnownic ma moc :D
No i serniczek! Serniczek jest odpowiedzią na wszystko :D (na tym zdjęciu będąc jeszcze niczego nieświadomymi składnikami - zdjęć serniczka nie ma, choć na zawsze pozostanie w naszych sercach :D)
26 godzin od wejścia do pociągu, wysiadałam z niego znowu na tej samej stacji. Dziwnie tak... robić "nienormalne" rzeczy będące całkiem na porządku dziennym.