Drugi dzień nagrań.
Chciałabym kiedyś tak nagrać swój materiał. Niby to nie jest problem, niby materiał jest, niby gram na tyle, że by się dało, ale jednak cały czas jestem w przedszkolu wokalnym.
Jest coraz lepiej, mój nauczyciel dokonuje cudów, ale nadal dopiero uczę się chodzić i co chwilę potykam.
Ale może tak płyta na 50tkę?... ;-)
Wspominałam w poprzednim wpisie, że nagrywanie męczy. A ja jeszcze po drodze musiałam pojechać zawieźć krzesło na kółkach mojej mamie, która dość fatalnie złamała nogę. To był weekend zdecydowanie ekstremalnych emocji. Nie mógł się skończyć inaczej niż szumem fal...
PS. I wcale nie będę narzekać (ale napiszę :D), że w momencie kiedy w końcu udało mi się dotrzeć nad to morze (hulajką zresztą, bo zachód słońca był blisko), i trochę ochłonąć, to zamiast ciszy i szumu morza, dostałam telefon od mojego ukochanego ;-) Może po prostu nie jest mi pisane życie bez emocji ;-)